De pen gaat wanneer hij wil. Soms krassend, dan weer stil.Altijd wel een letter, dan een woord.In gedachten vaag gehoord.Van zin tot onzinLevend in onminGaat hij worstelend doorAls verplicht voor een wachtend gehoor.Want als hij het zelf luidop leest.Horen anderen het het meest.Het begrijpen doet er niet toe.Voelen, dat is het geheim van ‘hoe’. gedichten